در زمینه توسعه محصول در هر بخش اصولی وجود داره که برای توسعه نرم افزاری استاندارد باید رعایت بشه. یک سری اصول در لایه های پایینی و جزئی نرم افزار وجود دارن. مثلا کد داخل توابع رو چطور بنویسیم، چطور به دیتابیس query بزنیم و اصلا چطور متغیرها رو تعریف کنیم و … اینها برای خودشون اصولی دارن ولی SOLID به این بخش مرتبط نیست.
توی لایه های بالاتر میگیم حالا این توابع و متغیرها و داده ها وقتی دسته بندی میشن با چه اصولی کنار هم قرار بگیرن. اگر بخایم زبان های OOP رو در نظر بگیریم در واقع مرتبط به داخل کلاس class میشه. اصول SOLID مربوط به این دسته بندی هاست یعنی توی لایه میانی mid-level.
لایه بالاتر میشه معماری که SOLID به اینجا هم مربوط نیست.
SOLID میگه این لایه میانی باید جوری نوشته بشه که:
- قابل تغییر باشه
- قابل فهم باشه
- ساختن بخش هایی از نرم افزار که خودشون بخش هایی از ماژولهای بزرگتر خواهند بود
اگر بخایم یه مثال قابل فهم بزنیم. فرض کنیم میخایم یه ساختمون تولید کنیم. بخشی از افراد دارن آجر درست میکنن. طبیعتا اگر آجرها مقاوم نباشن دیگه اتاقها و پارکینگ خوبی هم نمیشه ساخت. اما فرض کنیم که آجرها و مواد اولیه خوب ساخته شده حالا بازم اگر از اصولی پیروی کنیم ممکنه پارکینگ یا اتاق خوبی نسازیم پس از یک اصولی استفاده میکنیم تا بخش های ساختمون درست ساخته بشه SOILD با ساختن آجر کاری نداره با ساختن پارکینگ و لایه میانی کار داره.
اصول SOLID شامل موارد زیره:
SRP یا Single Responsility Principal
OCP یا Open Closed Principal
LSP یا Liscov Substitution Principal
ISP یا Interface Segregation Principal
DIP یا Dependency Inversion Principal